FR 
Erik van Bruggen aan het orgel van de Waalse kerk Leiden
De Leidse Waalse Kerk is een uniek orgel rijk. De geschiedenis van het instrument begint in 1746 en de kerkrestauratie van 2013/14 bood de gelegenheid het orgel in ere te herstellen.
De geschiedenis van het instrument begint in 1746, toen de bouw van een een manuaals orgel werd opgedragen aan de Leidse orgelmaker Gerard Steevens. De Waalse gemeente kerkte toen in de Vrouwe- of Franse kerk. Steevens zag echter geen kans het project tot een goed einde te brengen. Zijn Leidse collega Pieter Assendelft voltooide het instrument in 1748-1750, waarbij hij het tot een twee manuaals orgel uitbreidde.
In 1819 werd ht instrument overgeplaatst naar zijn huidige locatie. In 1845, 1890 en 1911 vonden wijzigingen plaats. Op basis van een rapport van Klaas Bolt uit 1967 voerde Flentrop Orgelbouw in 1986/1987 een restauratie uit, waarbij de dispositie en de stemtoonhoogte van 1750 werden hersteld; tevens werd een windvoorziening met spaanbalgen aangebracht. Om financiële redenen moesten toen helaas de bestaande onderbouw van het orgel en het schilderwerk, beide uit 1911, worden gehandhaafd.
De kerkrestauratie van 2013/14 bood de gelegenheid alsnog de oorspronkelijke kleurstelling van de orgelkast - na uitgebreid kleurenonderzoek - in ere te herstellen en, op basis van een achttiende-eeuwse afbeelding, een bij de allure van het orgelfront passende onderbouw aan te brengen. Daarbij is tevens groot onderhoud aan het orgel uitgevoerd, zijn de balgen van een mogelijkheid tot voetbediening voorzien, is de intonatie geretoucheerd op basis van een lagere winddruk (60 in plaats van 71 mm.), en is het orgel middentoons gestemd. De werkzaamheden zijn uitgevoerd door Flentrop Orgelbouw onder advies van Peter van Dijk, terzijde gestaan door Erik van Bruggen (organist van de Waalse Kerk). Wim Diepenhorst was namens de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed actief bij het project betrokken.
